Pazar, Eylül 02, 2007

VEDA

İşte bir arkadaşımız daha Bakü'den ayrılıyor !

Daha önce de yazmıştım, yurtdışında yaşamanın en pis (Azerice kötü demektir) yanlarından biri de, tam biriyle arkadaşlığınız tatlı bir kıvama gelince, o birinin başka bir yere tayini çıkıveriyor!

Elbet bir gün sıra bize de gelecek ve giderken de başka bir hüzün duyacağız mutlaka. İlginç bir durum ama Azeriler de, bizler de, ne kadar eleştirsek de Bakü'nün ilginç bir 'ayrılırken hüzünlendiren, gidince özlenilen' bir hali var. Sanırım küçük ve samimi bir şehir olması, çok duygusal bir ortam olması, normal bir küçük şehirden daha sosyal olması ve traji-komik garipliklerin olması bunun başlıca sebeplerinden. Daha önceki bir Bakü yazımda bazılarından bahsetmiştim.


Azeriler hem biraz Rus sertliği hem de biraz Anadolu duygusallığı taşıyorlar. Bu da hayatlarının her aşamasına farklı farklı yansıyor.


Neyse gelelim Türklere ! Bundan bir 6 ay kadar önce, Elif'in önderliğinde Bakü'deki Türk Anneler kulübünü kurmuştuk. İyi ki de kurmuşuz, o gün bugündür gerçekten kendimizi daha bir evimizde hissediyor, yalnız olmadığımızı biliyoruz. İyi ve kötü günlerimizi paylaşıyoruz.
Gelelim vedamıza!

Burada çok sevdiğim arkadaşlarımdan Ceren, Abu Dhabi'ye uçup gidiyor! Bir başka sevdiğimiz arkadaşımız Lesley de Dubai'ye gitmişti, bu aynı ülkeye 2 etti ! Bizi 3-5 havalı alışveriş merkezine tercih ettiniz diye dalga geçiyoruz (burada hiç yok da - gerçekten yok)! Aslında daha önceki yazımda da anlattığım gibi 3-5 alışveriş merkezinden çok öte, çok gelişmiş bir ülke.

Neyse, bize de gitmek için 2 güzel bahane oldu yine !

Ceren'cim, yolun açık olsun. Umarım orada da çok mutlu olursun, çok güzel arkadaşlıklar kurarsın. Biz seni, Ryan ve Joshua'yı çok özleyeceğiz.


Bakalım Türk grubu bundan sonra ilk kimi uğurlayacak, kimin arkasından yine "aaah ah, keşke burada olsaydı" diyeceğiz.



Not: Ceren'in veda pastası doğum sonrası ilk pastam sayılır (bir de doğumdan kısa bir süre sonra eşime doğumgünü için şeker hamursuz boool çikolatalı bir pasta yapmıştım, epey zorlanarak!). Tarifini Burcu'nun temel şeker hamuru kursundan aldım. İçi çikolatalı pandispanya, çikolatalı krema, muz ve ceviz krokanlı. Ceviz krokana hastayım, bundan sonra hep onu kullanacağım gibi duruyor.

Pastanın üzerindeki arılar da, efendim Ceren'in güzel ailesini temsil ediyorlar!!! Sarı çöllere yolluyoruz ya arkadaşımızı, arap ellerine !!

Artık hevesle bir sonraki pastamı bekliyorum! Yaşasın mutfak!

5 yorum:

Adsız dedi ki...

Canim Arkadasim,

Sen benim bu gitme isimi daha da zorlastiyorsun. Seni cok seviyorum. Tekrar cok tesekku ederiyorum. Bunlari pastami yapmasaydin soylermiydim bilmiyorum.

3-5 alisveris merkezinde resim cektirip gondericem.:-)

Burçin'in Denemeleri dedi ki...

Keşke ayrılıklar olmasa hiç. İnsanın sevdiği bir dostu istediği zaman göremeyecek olması kötü bir durum gerçekten ama iletişimi sürdürmek yine de bizlerin elinde. Pasta çok güzel olmuş. Ellerine sağlık Ceylan'cığım.
Sevgiler,

pelin dedi ki...

CEYLANCIM
BAKÜYLE İLGİLİ YAZILARINI OKUMAK ÇOK ZEVKLİ VE İLGİNÇ.SEVGİLER

Unknown dedi ki...

merhaba,sanırım bende sızın gıbı ve her anne gıbı acaba benım hıc durmayan kızım ne yapsam derdını hergun yasıyorum bende bır menu hazırlıyorum sızın menulerınız de bana ınanılmaz yardımcı oluyor devletsah tan ındırdıgım yemek kıtabınızdakı menu cok guzel fakat ne yazıkkı tarıflerın hepsı yok ve de kahvaltı ınanılmaz sorun benım ıcın, onunla da ılgılı menulerınıze eklersenız cok sevınırım sımdıden tesekkurler ZENEP

Ceylan dedi ki...

Burçin'cim çok teşekkürler. Haklısın, ayrılık bazen daha çok yakınlık bile getriyor! Ben bu bakü maceramızda en çok bunu öğrendim! En sevdiklerimden ayrılmak, emailler ve telefonlarla kurduğumuz iletişimde eskisinden bile sıkı bir bağ yarattı! Bazen yazarken insan yüzyüze konuşamayacağı kadar yakın olabiliyor.

Zenep,
Faydalı olabildiğime çok sevindim! Tamam, mutlaka kahvaltı ile ilgili bir yazı da yazarım. Ayrıca tarifleri hem dergide hem de blogumda ara ara yayınlayacağım. Kahvaltı bizde de sorundu ama şimdi fena değil. Bulduğum çözüm ise, önüne bir minik kase sevdiği bir kahvaltılık gevrek koyuyorum (corn flakeslerden biri)diğer faydalı ekibi de o gevreğini yerken ben yediriyorum. Faydalı ekip ise gün aşırı peynirli sütlü yumuşacık bir omlet ile üzerine beyaz peynir ya da Pınar Beyaz sürdüğüm minik ekmek parçaları (bu parçaları da bala batırıyorum). Bazen de ekmek yerine pancake yapıyorum. Yakında yemekname'de bir kahvaltı menüsü ev tarifleri vereyim çok iyi fikir oldu bu, çok sağol!